 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ружовы цьвет і хараство садоў.
Адкрыты жаль заложніцы-эпохі.
А на зямлі ня менее удоў,
Нібы ва ўсім павінны катастрофы.
Чытай сябе і вывучай, паэт,
Маліся на магілы і бярозы.
Калі ж нарэшце вылюднее сьвет
I скончацца ваенныя пагрозы?
Калі ж дашчэнту згіне яд і тля
I станецца любоў невыпадковай?
Бо, як жанчына, цягнецца зямля
Да абароннай ласкі мужыковай.
Дваццаты век. Бары і курганы.
Радзінны сьпеў і пошум Белавежы.
Мы ўсё яшчэ будуемся з вайны
I – ад вайны! – няўжо ізноў залежым?
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
